Πέμπτη 29 Σεπτεμβρίου 2011

Μέρος 4


Ο Κολέττης ανεκαλέσθη τότε και εξεστράτευσε κατά του Ιμβραήμη ο
Κουντουριώτης. Υπό την οδηγίαν αυτού διωρίσθη και ο
Καραϊσκάκης, καθώς και τα λοιπά στρατεύματα, και παρευρέθη εις
την εν Κρομμυδίω μάχην, εις την οποίαν ενικήθησαν και
εβλάφθησαν σημαντικά οι Έλληνες. Επειδή δε η αποτυχία αύτη
απεδόθη εις την ανικανότητα του Σκούρτη, τον οποίον είχε
διορίσει ο Κουντουριώτης επί κεφαλής όλων των στρατευμάτων, ο
Καραϊσκάκης, όστις δεν είχε διόλου εις την γλώσσαν του χαλινόν,
δεν περιωρίσθη μόνον εις περιφρονητικάς εκφράσεις και πικρούς
σαρκασμούς κατά του Σκούρτη, επροχώρησε και εις κατηγορίας κατά
του Κουντουριώτου διά την τοιαύτην εκλογήν, ώστε τον
εδυσαρέστησε σημαντικά. Έτι μάλλον ηύξησε την δυσαρέσκειαν και
η δυσπιστία την οποίαν έλαβε προς τον Κουντουριώτην διά την
προς τον Μαυροκορδάτον εμπιστοσύνην και σχέσιν του. Ο
Καραϊσκάκης έχων αδιάλλακτον εχθρόν τον Μαυροκορδάτον, του
οποίου τας οδηγίας εφαίνετο ότι ηκολούθει ο Κουντουριώτης, δεν
ήλπιζε να περάση καλώς εις την οποίαν ευρίσκετο θέσιν. Συνέβη
να δυσαρεστηθώσι και άλλοι πολλοί δι' άλλας αίτιας, ώστε ο
Καραϊσκάκης γενόμενος κέντρον όλων των τοιούτων εις ολίγον
διάστημα καιρού ευρέθη με έν σώμα δισχιλίων περίπου στρατιωτών
συμφώνων μετ' αυτού (11).

Ενώ τα πράγματα ήσαν εις τοιαύτην στάσιν, ανηγγέλθη ότι ικανά
τουρκικά στρατεύματα επροχώρησαν εις τας επαρχίας της Στερεάς
Ελλάδος· ο Καραϊσκάκης με τους αρχηγούς του ομοφρονούντος με
αυτόν στρατεύματος, επιθυμών και προλαβόντως να αναχωρήση
εκείθεν, άμα ήλθεν η είδησις αύτη, εζήτησε την άδειαν από τον
Κουντουριώτην, προβάλλων ότι οι στρατιώται, ως έχοντες τας
οικογενείας των εις την Στερεάν Ελλάδα και όντες αναγκασμένοι
να υπάγωσι να τας υπερασπισθώσιν, ήθελον λειποτακτήσει, εάν δεν
τους εδίδετο η άδεια να εκστρατεύσωσιν εις τας πατρίδας των. Ο
Κουντουριώτης βλέπων ότι η αναχώρησις εκείνου του σώματος ήθελε
δώσει αφορμήν και εις πολλά άλλα διά να πράξωσι το ίδιον, δεν
συγκατένευσεν αλλ' ο Καραϊσκάκης με τους συν αυτώ ανεχώρησε και
χωρίς άδειαν, και μετέβη εις Ναύπλιον. Άμα ανεχώρησεν ο
Καραϊσκάκης, ο Κουντουριώτης έγραψε προς το Εκτελεστικόν όχι
μόνον να μην δεχθή τον Καραϊσκάκην και τους συν αυτώ αρχηγούς,
αλλά μάλιστα να καθαιρέση των αξιωμάτων αυτούς και να διαλύση
τα σώματά των. Το Εκτελεστικόν όμως δεν εστοχάσθη αρμόδιον να
μεταχειρισθή τοιούτον αυστηρόν μέτρον εναντίον ενός σώματος από
δισχιλίους στρατιώτας, καθ' ην εποχήν ο Ιμβραήμης άρχισε να
προοδεύη εις την Πελοπόννησον και οι Τούρκοι εις την Στερεάν
Ελλάδα ελεηλάτουν πολλάς επαρχίας· όθεν λαβόν και την γνώμην
της Βουλής, επεριποιήθη αυτό, και αφ' ού το εφωδίασε με
χρήματα, τροφάς και πολεμοφόδιά, το απέστειλεν εις την Στερεάν
Ελλάδα κατά την ζήτησίν του.

Ο τρόπος της υποδοχής ταύτης εφάνη παράδοξος εις πολλούς· διότι
ηλπίζετο να βάλη το Εκτελεστικόν εις πράξιν αν όχι όλα, μέρος
καν των όσα έγραψε κατ' αυτών ο Κουντουριώτης, διά να μη
λάβωσιν αιτίαν απειθείας και τα λοιπά στρατεύματα, απεδόθη δε
εις τον Κολέττην, ο οποίος είχε τότε όλην την ισχύν εις το
Εκτελεστικόν, καθώς εις αυτόν απεδόθη και η αιτία της από
Νεόκαστρον αναχωρήσεως του Καραϊσκάκη, επί σκοπώ του να
ματαιώση την εκστρατείαν ταύτην, την οποίαν ήρπασε τρόπον τινά
από τας χείρας του η προς αυτόν έχθρα και αντίπραξις του
Μαυροκορδάτου.

Αναχωρήσας από Ναύπλιον ο Καραϊσκάκης μετέβη εις την Στερεάν
Ελλάδα (12) καθ' ην εποχήν ο Γκούρας είχε λάβει υπό την
εξουσίαν του και ετοίμαζε να πέμψη εις την Κυβέρνησιν τον
Οδυσσέα, ο οποίος υποπτεύσας από μέρους των Τούρκων κίνδυνον
είχεν επιστρέψει πάλιν εις τους Έλληνας. Το έργον του Γκούρα
δεν εφάνη αρεστόν ούτε εις τον Καραϊσκάκην, ούτε εις τους
λοιπούς αρχηγούς, διότι εφοβούντο το παράδειγμα. Ο Γκούρας
υποπτεύσας ότι ηδύναντο και διά της βίας να αποσπάσωσιν από τας
χείρας του τον Οδυσσέα και να τον ελευθερώσωσι, τον διευθύνε
κρυφίως εις το φρούριον των Αθηνών.

Ο Καραϊσκάκης με όλους τους μετ' αυτού στρατηγούς διέβη εις τα
πέριξ της πόλεως Σαλώνων, όπου εστρατοπέδευσεν ο Κεχαγιάς του
Κιουταχή. Εις την Ανατολικήν Ελλάδα ήτον τότε διωρισμένος
γενικός αρχηγός ο Γκούρας, ώστε όλα τα εις την Ανατολικήν
Ελλάδα στρατεύματα ήσαν υπό την οδηγίαν του. Αλλ' ο
Καραϊσκάκης, είτε διά την φυλάκωσιν του Οδυσσέως, είτε νομίζων
ανίκανον τον Γκούραν διά τοιαύτην αρχηγίαν, είτε τέλος διά το
ανήσυχον και φιλόδοξον πνεύμα του διεφέρθη εντόνως μετ' αυτού,
ώστε η Διοίκησις μη θέλουσα ούτε από τον Γκούραν να αφαιρέση
την αρχηγίαν, διότι όχι μόνον δεν ήτον υπεύθυνος, αλλ' είχεν
έτι και ικανά σώματα υπακούοντα εις τας διαταγάς του, ούτε τον
Καραϊσκάκην να δυσαρεστήση, υποστηριζόμενον από μέγα μέρος
Σουλιωτών, εύρε μέσον αρμόδιον προς κατάπαυσιν το να μη μένωσι
και οι δύω εις το αυτό στρατόπεδον. Όθεν επειδή του Μεσολογγίου
η πολιορκία απέβαινεν ολοέν στενωτέρα, η Διοίκησις διώρισε τον
Καραϊσκάκην (13) να υπάγη να τοποθετηθή εις κανέν εύθετον μέρος
περί το εχθρικόν στρατόπεδον, το πολιορκούν το Μεσολόγγιον,
όπου βλάπτων τους εχθρούς από τα οπίσθια, να αποσπά προς αυτόν
τας δυνάμεις των και να ελαφρύνη οπωσούν τους πολιορκουμένους.
Μεταβάς λοιπόν εις Λιδωρίκι και εκείθεν συνεννοηθείς και με
άλλους οπλαρχηγούς της Δυτικής Ελλάδος, επήγε με όλους εις
Καρπενήσι, όπου ήτον έν μικρόν σώμα εχθρών, εις τους οποίους
μέρος των πλησιοχώρων κατοίκων είχεν υποταχθή.

Επιπεσών εις αυτούς τους ηνάγκασε να κλεισθώσιν εις τας οικίας·
επειδή όμως η καταστροφή αυτών ήτον μακροτέρας πολιορκίας
έργον, παρ' όσον αι ανάγκαι του Μεσολογγίου τον εσυγχώρουν να
διατρίβη μακράν αυτού, ευχαριστήθη μόνον να λάβη μερικάς τροφάς
από τους εχθρούς και από τους κατοίκους των πέριξ χωρίων και
ανεχώρησεν εις Πλάτανον των Κραββάρων.

Δύο ημέρας μετά το φθάσιμον του Καραϊσκάκη εις Πλάτανον έφθασεν
εκεί και ο στρατηγός Τζαβέλας με άλλους τινάς αξιωματικούς και
ικανόν σώμα στρατιωτών. Μετά ταύτα συνελθόντες όλοι οι
προϊστάμενοι ταύτης της στρατιάς εις Άμπλαν, τόπον των
Κραβάρων, και συσκεφθέντες απεφάσισαν να επιπέσωσι διά νυκτός
εις το εχθρικόν στρατόπεδον, αφ' ού προειδοποιήσωσιν εν καιρώ
και τους εντός του Μεσολογγίου, διά να εξέλθωσι ταυτοχρόνως και
αυτοί και να γένη μεγαλητέρα η σύγχυσις και η φθορά του εχθρού.
Κατ' αυτήν την απόφασιν δύω χιλιάδες περίπου Έλληνες, χωρίς να
φέρωσι μεθ' εαυτών αποσκευάς, αλλά έχοντες έκαστος εις τον ώμον
του τεσσάρων ημερών τροφάς, εκίνησαν προς το εχθρικόν
στρατόπεδον με την μεγαλητέραν δυνατήν μυστικότητα, την μεν
νύκτα περιπατούντες δι' ασυνειθίστων δρόμων και ατραπών, την δε
ημέραν κρυπτόμενοι εις δάση και τόπους, όπου δεν εσύχναζον
άνθρωποι, μόλις μετά τετραήμερον νυκτοπορείαν έφθασαν εις εν
δάσος του Ζυγού, δύω ώρας περίπου απέχον του εχθρικού
στρατοπέδου, όπου κρυφθέντες απεφάσισαν να διημερεύσωσιν, έως
ου να αναλάβωσιν εντελώς τας δυνάμεις των, και την επιούσαν
νύκτα να βάλωσιν εις πράξιν το σχέδιον.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου